Het Twiske

Ontstaan

Op kaarten uit de 13e eeuw staat dit gebied al ingetekend. Oorspronkelijk bestond het vooral uit veenweiden langs het riviertje het Twiske. Rond de dorpen is eeuwen lang op kleinschalige wijze turf gewonnen. Hierdoor ontstond een landschap met legakkers en petgaten; dellen in het Oostzaans. Het gebied kende een brakwatervegetatie en een grote vogelrijkdom. In de jaren ’30 van de 20e eeuw werd begonnen met inpoldering. De kwaliteit van de drooggelegde landbouwgrond bleek echter zeer matig, eind jaren ’50 stopte men daarom met de inpoldering. In de jaren zestig werd er van onder het veen zeer veel zand gewonnen voor de aanleg van het Coentunneltracé. Na afloop richtte men de zandwinningsplas, de Stootersplas, en het omliggende terrein in als recreatiegebied.

De ontwerpen voor de huidige indeling van Het Twiske zijn vanaf 1972 gemaakt door Mariske Pemmelaar-Groot. Er is voor de architectuur een balans gezocht tussen de wensen voor sport en recreatie in het westelijke en zuidelijk deel, meer natuurwaarde aan de noordkant en behoud van het Waterlandse karakter in het hele gebied. Het zuidelijk deel is opgehoogd en daardoor droger, terwijl het noordelijk deel grotendeels drassig bleef. In het noorden is goed het oude lage (luie) dijkje te herkennen waar ook de Landsmeerse wijk Luyendijk naar vernoemd is.